Barn, ikkje tenar!

Som ettåring er det lett å se på seg selv som tjener veldig ofte. Noen ganger kommer det til et punkt hvor det er slitsomt.
I dag våknet jeg med en sang i tankene; "barn, ikkje tenar", skrevet av Sølvi Helen Hopland.
I dag skal jeg bare få lov til å være til! Være Guds BARN! Slappe av i Hans armer. Bare vite at jeg er ELSKET så UFATTELIG høyt! Ikke på grunn av gjerninger, men på grunn av at jeg er skapt av Gud!
Tusen takk Far!!!

Jeg vil dele teksten med deg! Hvis du er sliten for tiden og synes noen ting er et ork... legg deg på sofaen og si det til Far!:) Han vil gi deg ny kraft!


Barn, ikkje tenar

No skal du få vere barn, og ikkje tenar
No kan du vere liten, ikkje stor
Ingen spør deg kva du syns og kva du meinar
Det e`kje du som skal forsvare mitt ord

No skal du få sleppe hendene mine langs sida
du må`kje tru at du skal bere meg
Som om eg må holdast oppe heile tida
ikkje gløym at det er eg som bere deg!

No skal du få vere svak. legg bort din styrke
Eg lever fortsatt, sjølv når du er død
Det er faren når mitt ord har blitt ditt yrke;
du tenker mest på alle andre du skal fø

No skal du få lov å lytte, ikkje tale
no kan du ta imot, og ikkje gje
Du kan gråte ut for alt som har gått gale
eg vil holde deg og gje deg av min fred

Eg ropar igjen, har prøvd så mange gonger;
Eg elskar deg, mitt barn, eg ELSKAR deg!
Du er ikkje uunnverlig som min tenar
Men som barnet mitt er du umisteleg!